Gentechnologie onder controle?
"This
technology is being promoted, in the face of concerns by respectable scientists
and in the face of data to the contrary, by the very agencies which are supposed
to be protecting human health and the environment. The bottom line in my view
is that we are confronted with the most powerful technology the world has ever
known, and it is being rapidly deployed with almost no
thought whatsoever to its consequences."
Dr Suzanne Wuerthele, US Environmental Protection Agency (EPA) toxicologist.
(meer wetenschappers geciteerd op NGIN)
In een paar decennia is er heel veel ontdekt in de genetica (erfelijkheidsleer).
Maar de techniek van het manipuleren is nog grof (zie de 'spoedcursus
genetische manipulatie'). Bedrijven pretenderen dat genetische manipulatie
een nauwkeurige techniek is waarin men alles onder controle heeft.
Is dat wel zo?
Wij vinden een techniek met zo veel missers niet nauwkeurig. Wij zien toepassingen
waarvan de gevolgen voor de omgeving niet goed getest kunnen worden. Wij zien
allergietesten waar medici aanmerkingen op hebben. Wij zien dat niet-gentech
boeren financieel opdraaien voor de genetische vervuiling.
Oordeelt u zelf over de risico's. Wij hebben een selectie gemaakt van de berichten die we via diverse kanalen binnenkrijgen. Omdat wij niet genoeg mankracht hebben om alle bronnen na te gaan zetten wij bij het bericht waar wij het gevonden hebben, zodat u zelf kunt beoordelen of u de bron betrouwbaar vindt.
Onnauwkeurigheden en fouten bij de manipulatie
De technieken om te manipuleren zijn ronduit onnauwkeurig. Een gen wordt
op goed geluk de celkern in gebracht, waarbij het bij elke poging op een andere
plek terecht komt. Vaak slaagt veel minder dan een procent van alle pogingen
om een nieuw gen in te brengen. Onder die planten zijn er met afwijkingen aan
het bestaande genenpakket. De planten met zichtbare afwijkingen worden weggeselecteerd,
en men hoopt dat er aan de gemanipuleerde planten waar niet direct iets aan
te zien is, verder niets mankeert.
De onverwachte bijwerkingen van het aanbrengen van een verandering in de genen
worden pleiotrope effecten genoemd. Dus als men een gen heeft ingebracht
met een gewenste eigenschap heeft, kan het gemanipuleerde organisme ook op een
andere manier veranderen.
Pleiotrope effecten zijn altijd onverwacht en daardoor niet voorspelbaar. Het
kan zijn dat een ingebracht enzym ook een andere stof aanmaakt, waarbij het
duidelijkste en onschuldigste voorbeeld de bacterie is die onverwacht de kleurstof
indigo aanmaakt. Voor veel meer economische schade zorgde de katoen die zijn
bolletjes liet vallen.
Gevolgen voor het milieu
"An
ecosystem, you can always intervene and change something in it, but there's
no way of knowing what all the downstream effects will be or how it might affect
the environment. We have such a miserably poor understanding
of how the organism develops from its DNA that I would be surprised if we don't
get one rude shock after another."
Professor Richard Lewontin, professor of genetics, Harvard University.
Bij de volgende stap, het in het milieu brengen van de planten, ontbreekt een duidelijk beordelingskader. Hoe bepaal je of de invloed van een plant op zijn omgeving aanvaardbaar is? Wat gebeurd er als landbouwplanten zich beter kunnen handhaven in het wild?
GMO stuifmeel niet in toom te houden
De gemanipuleerde gewassen kunnen hun genen gemakkelijk
verspreiden. Er wordt wel geexperimenteerd met brede zones, of met een soort
schermen rond het veld, maar die werken niet goed; het
stuifmeel stuift verder.
De consequentie hiervan is dat de gewone gewassen ook bestoven worden met gentech
materiaal.
In 2000 waren het nog incidenten,
met partijen koolzaad en katoen. Maar in 2001 komen er continu berichten binnen
over vervuild zaad, met name over maïs. De Italiaanse minister van landbouw
overwoog in maart 2001 om Monsanto de vergunning
af te nemen vanwege vervuild soja en maiszaad. Greenpeace trof ook weer
vervuild zaaigoed aan in Europa (eind april
2001).
Ook in Ierland werd in 19 van de 26 monsters
van maisproducten sporen van (toegelaten) gentech producten gevonden (mei 2001).
In verband met protesten heeft de Britse regering in mei 2001 besloten veldproeven
met mais te verbieden.
Verder lezen:
22 mei 2001 | The Campaign | infomatie van campagne over labeling |
mei/juni 2001 | Farmer's Journal | artikel |
1 mei 2001 | CropChoice | Contamination |
Economische schade voor biologische boeren
Biologische boeren moeten gentechvrije goederen leveren. Ze komen hierdoor
in de problemen. Zo besteedt een boer uit Nebraska
(USA) $1500 om zijn mais, ter waarde van $4000 te testen op genetische vervuiling.
Een biologische boer uit Minnesota moest zijn oogst
op de gangbare markt verkopen, wat hem $2000 kostte. De Biologische
vereniging in Australië zegt dat ze geen biologische producten meer
kan krijgen uit de VS die vrij zijn van gemanipuleerde genen. Ook het Nederlandse
Platform Biologica liet hier ook een persbericht
over uitgaan.
Overwaaiende genen: toch patentrechten
betalen
Omdat er rechten op de manipulatie liggen, heeft dit vergaande gevolgen voor
boeren. Boer Percy Schmeiser
(1 2
3 4)
uit Canada is begin 2001 al veroordeeld tot betaling van $85.000 voor gemanipuleerde
genen die volgens hem van een veld naast hem op zijn veld terecht gekomen zijn.
De rechter vond het niet relevant of de boer ook profijt had getrokken van het
gen.
Deze uitspraak kan verstrekkende gevolgen hebben!
Daarom roepen verschillende groepen (waaronder niet de biologische boeren,
eerder de pro-gentech mensen) dat er een andere norm moet komen. Zo zou een
zekere hoeveelheid genetisch vervuild materiaal toegelaten moeten worden. Ook
minister Brinkhorst van landbouw heeft dit gezegd. Maar hoe moet je die norm
dan instellen? Want als je nu 1 procent toelaat, dan moet je binnen een paar
jaar die norm bijstellen. Wat stelt de gentechvrij verklaring dan nog voor?
Organic
crop certifiers decry transgenic contamination
Paranoia?
Genetic Food Alert denkt zelfs dat hier een strategie
achter zit, die bestaat uit drie stappen: 1) zorgen voor veel genetische vervuiling
van zaaizaad, 2) de gentechvrij etikettering ter discussie stellen omdat
100% gentechvrij niet meer kan, en 3) verplichte etikettering van gentech producten
ter discussie stellen omdat toch al alles vervuild is. Paranoia of zou het echt
waar zijn?
Voedselveiligheid
Dan komt een plant op je bord te liggen. Is de test daarvan veilig? (hiervoor
verwijzen we graag naar de site van Greenpeace).
Eén verwijzing: de net in de EU toegelaten T25 maïs wordt aangevochten door Friends of the Earth omdat het erg verschilde van de oorspronkelijke maïs en bij een voedselproef opvallend veel kuikens doodgingen (persbericht 26 april 2001).
Gebrek aan controle
De kansen voor verspreiding van ingebrachte genen betekenen dat een goede
controle nodig is, met name bij proefvelden. Dit is moeilijk te regelen, maar
als het eenmaal mis gaat dan is het erg moeilijk om de zaken terug te draaien.
In 2000 is voor miljoenen mais teruggekocht die besmet was met het Cry9c eiwit
(zie: het Starlink incident). Ondanks al die kosten
was het in 2001 duidelijk dat het heel moeilijk
zou worden aan niet met GMO's besmet mais-zaad te komen.
Toelating nog niet verantwoord
Het is met de huidige ervaringen niet verantwoord om GMO's in het milieu
te brengen.
Grofweg kun je problemen met transgene toepassingen verdelen in die waarbij
onverwachts iets gebeurd doordat er door de ingreep niet alleen het beoogde
resultaat wordt bereikt maar dat er extra effecten optreden, en toepassingen
waarbij het beoogde doel uit ecologisch, maatschappelijk of andere overweging
ongewenst is.
Op dit moment wordt vooral gekeken naar puur technische aspecten.