Gentechnologie, honger en de Derde Wereld

Er is honger, terwijl er genoeg voedsel is

Er is genoeg voedsel op de wereld voor iedereen. Hoe komt het dan dat we regelmatig horen van ondervoeding en dat er mensen doodgaan van de honger?

Het is al langer bekend dat honger niet alleen een technisch probleem is. Het is op dit moment vooral een armoede- en verdelingsprobleem. Het voedsel komt niet bij iedereen terecht. Niet iedereen kan het bijvoorbeeld betalen.

Dit zou je dan ook met passende oplossingen moeten bestrijden, bijvoorbeeld lokale armoede bestrijding door microkredieten, stimulering van lokale markten enz.[1]. De gentechnologen die op het debat 'Gentech voedsel, hard nodig' in oktober 2000 aanwezig waren erkenden dat op dit moment honger niet ligt aan een te lage wereldvoedselproductie. Maar ze geloven niet dat er iets aan de armoede en verdeling gedaan kan worden, ‘want het is al dertig jaar niet gelukt’. En ze waren het ermee eens dat de Groene Revolutie ook belangrijke negatieve effecten had.
Ook was men het er over eens dat oplossingen niet gericht moeten zijn op grootschaligheid. Ze verwachten de komende decennia wel een absoluut tekort aan voedsel. Om daar wat aan te doen kunnen diverse methoden ingezet worden, maar ze denken dat alleen met gentechnologie massale honger voorkomen kan worden. Genetische modificatie zal worden ingezet voor gewassen met hogere opbrengsten per hectare, die tegen droogte kunnen, tegen verzilte grond, en tegen plagen. De maïsboorder (plaaginsect) werd meerdere keren genoemd als typisch iets wat alleen gentechnologen kunnen oplossen. De Genetische Revolutie zal gericht worden op de kleine boeren, zeggen de voorstanders in het debat.